Виншую бел

 

 Віншую цябе прырода,
    Твае ў пацемках агні...
        за росхрыст ,
             над цьмянай пустэляй,
                За пошчак што ллюць салаўі...


           ..Абдымкаў тваіх незлічоных,
                Я бачу прасторы , святло...
                Праз шкло нястрыманых  звестак...
                праз белае ,чыстае шкло...



         Хай хтосьці прыдумай,прыкрасу,
            что повад узвышша вядзе...
                Что можно згадаць незличоныя мары..
                ў паветраным сне...
             
 


Рецензии