Виншую бел
Віншую цябе прырода,
Твае ў пацемках агні...
за росхрыст ,
над цьмянай пустэляй,
За пошчак што ллюць салаўі...
..Абдымкаў тваіх незлічоных,
Я бачу прасторы , святло...
Праз шкло нястрыманых звестак...
праз белае ,чыстае шкло...
Хай хтосьці прыдумай,прыкрасу,
что повад узвышша вядзе...
Что можно згадаць незличоныя мары..
ў паветраным сне...
Свидетельство о публикации №116051202509