Мой горад

Мой горад - не сталічнай вышыні,
Якраз і прыцягальны гэтым,
Мая маленькая планета,
Затое колькі маеш цеплыні!

Калі гараць святочныя агні,
Пачуццямі ўладарыць вечар,
Ты прызначаеш мне сустрэчу,
Я бачу: маладзееш дзень пры дні.

Шмат маю я знаёмых і радні,
Сяброў ужо даволі блізкіх,
Што гадаваліся з калыскі
І тут пусцілі моцна карані.

І не шкадую я зусім ані,
Што знітаваны лёс з табою
Пяшчотай, радасцю і болем,
І скарбамі душэўнай дабрыні.

Люблю цябе ў начной я цішыні,
Што мройна ахінае плечы...
Мы разважаем зноў аб вечным..,
Мой горад, не сталічнай вышыні!

6.04.2016   Ядвіга Доўнар(Кур'яновіч)


Рецензии