На Ўсход пазіраем зранку
І мілуемся Сонца ўстаннем;
Падстаўляем яму ранку,
Каб гаіла сваім ззяннем.
У дзень шукаем цянёк спакойны,
Закрываем ад Сонца вочы.
А яно паглядае прыстойна,
Быццам песціцца ды рагоча:
Пачакайце, пайду на Захад,
Там мяне ўжо даўно чакаюць.
І яно адзінюткім махам
Пакацілася да Зямлі краю.
8 красавіка 2016
***
© Copyright: Галя Хейлик, 2016
Свидетельство о публикации №116040808653
Свидетельство о публикации №116040808653
Рецензии
