Рад за цябе я, дяучына
Быў у юнацтві я хлопцам прыветным
Бегаў за ціхай дзяўчынай
Шпацыравалі пад месяцам светлым
Быў я тады малайчынай
Кветкі збіралі грыбы і маліну
Што нараслі каля гаю
У школе вучыліся з ёю старанна
Шчасце было ў нас без краю
Радам стаялі і нашыя хаткі
З грушай старою рагатай
Досыць было ў нас хлеба і грошай
Хоць із сям'і не багатай
Я ёй даваў сваё слова мужчыны
Што заслугоўвала веры
Словы былі, як той спеў салаўіны
Добрымі былі намеры
Скончылі школу пуці разышліся
У вуз я падаўся вучыцца
З'ехала з вёскі ў горад дзяўчына
Мары ў нас не збыліся
З ёю сустрэліся мы нечакана
Діўна дарогі зышліся
І разглядаючы твары ўважна
Ціха мы з ёй абняліся
Слоў не было і сказаць што не зналі
Радам стаяу з ёй мужчына
Усё ў мяне добра і я не ў накладзе
Знаю, што ты малайчына
Свидетельство о публикации №116040609320