Вельмі хочацца пабачыць
разам усю маю радню:
маму побач з татам у хаце
і старэйшую сястру,
двух братоў - адзін Валодзя,
Анатолем быў другі,
іх імёны, пэўна, у модзе
да цяперашняй пары.
Мама ў хаце прыбірала,
варажыла ля пліты,
я ў таты запытала
пра ваенныя гады.
Жорсткі вораг быў, нялюдзкі,
здекаваўся над людзьмі,
успамін варушыў грудзі,
саланіў з вачэй сляды.
Можа ўбачымся мы скора,
гэта ведае наш Бог.
Я то ведаю: ніколі
не ступлю на свой парог.
4 красавіка 2016
Мая радня
© Copyright: Галя Хейлик, 2016
Свидетельство о публикации №116040501286
Свидетельство о публикации №116040501286
Рецензии
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.
