Вось я не ведаю, што нап саць
У маёй галаве шаблонныя думкі,
Вершы гэта ж не толькі "кахаць",
Гэта душы маленькія крумкі.
Якія ляцяць, туды, куды трэба,
Туды, куды вочы іх прывядуць,
Ім толькі давай вадзічкі, ды хлеба,
Яны і пакажуць правільны пуць.
Пішучы трэба ўсё заўважаць,
Таксама і тое, што не кожны ўбачыць,
Пішучы трэба ўсім сэрцам кахаць,
Так як не кожны можа памарыць.
Свидетельство о публикации №116033112198