Беражы успамiн
У сэрца нахлыне маркота.
Да горла падступiць гаркота.
А душу ахопiць такая сумота,
Што не наша прыйдзе субота.
Не стрэну з табою свiтанак,
Мой любы i родны каханак,
Не будзем c табою на ганку
Сядзець у абдымку да ранку.
Ды болей пад веццем таполяу
Не будзнм смяяцца да колiкау.
Не станеш трымаць мяне за руку.
I сарамлiва не цмокнеш ужо у шчаку.
Не пойдзем пад наш мы лiхтар,
Каб падау снег на гарачы наш твар.
Не скокнем мы болей у Шчару раку
I цалавацца не будзем на яе беражку.
Ды не раздуем мы болей агеньчык,
Дауно абляцеу i попел з паленчык.
Ты толькi глыбока, глыбока у душы
Пра наша каханне успамiн беражы.
© Copyright: Софья Коневега, 2016
Свидетельство о публикации №116031706137
Свидетельство о публикации №116031706137
Рецензии