Завiтала зiма

    
Белым - белая зiма завiтала да сяла.
Цэлу ноч яна мяла, у правадах гула,
Рвала шыбы, як стары стагла,
Воукам выла, у комине раула.

Столькi снегу нанясла -
Ля гумна, вунь, цэлая гара.
Двор так  лiха замяла,
Так круцiла, што стамiушыся
Яна мiж барханау прылягла.

Цiха стала, як змярла, веска мiлая мая.
Сонца устала, неба чырвань залiла.
I блiшчыць усё: платы, двары, зямля,
Бо зiма, шчодра  падарыла серабра.


Рецензии