У вагоне пустата

У вагоне пустата,
Бо людзей зусiм няма.
Ды вiсiць вакол смуга,
Пэуна, ахапiла iх туга,
Што на вулiцы зiма -
Ды  сумуе iх душа.

Паглядзi вакол, народ -
Хутка прыйдзе Новы год,
Усiх запросiць у карагод,
Каб адзначыць года паварот.

Елка правiць будзе бал -
Сустракае год фiнал.
Смакамi завалiць стол,
Каб не быу нiколi гол.

Ды  усю ночку напралет -
Асвяшчацца будзе небасвод,
Тымi зоркамi, што мы -
 Зберагаем  да  пары.

А яшчэ на перадзе у зiмы
Столькi  радасцi, сябры:
Санкi, лыжы i канькi
I каубасы, смажаныя на агнi,

Коней тройкi, белыя лясы,
Снегу поуныя двары
Ды вяселыя снегавiкi,
Дзетак  гульнi у сняжкi,

Гурбы снегу да вясны,
Птушкi-госцi снягуры -
Гэта ж мiлая зiма,
Нам c табою прыпасла.

I не хмурце, людзi, бровы,
Ад марозау, непагоды,
А лавiце момант асалоды:
Ад заснежанай прыроды,
Ад празрыстага пветра
I ад зорак, што так нiзка
Ды любуйцесь дыванамi,
Што сатканыя снягамi.

Не глядзiце, што смуга
Лезе усюды бы змяя.
Не шкадуйце вы дабра -
Цеплай будзе i зiма.