На горасным небе не бачна святла,
Адны толькi цяжкiя хмары.
I стогне ў голас пад крыжам ралля,
Бо шчырасць вартуюць пачвары.
Не вырай iз дальнiх i цёплых краiн,
То дождж цягне космы над лесам.
І чырванню плача счарнеўшых рабiн
Верш зграбны чужой паэтэсы.
Навошта надвор’е махае галлём
I дробным калоцiць у вокны?
Жывём, як жылi, ну, а потым - памром,
Той шлях праз памылкi не доўгi.
Сяргей Качанаў-Брандт, 02.03.2016
Шлях праз памылкi
© Copyright: Сергей Брандт, 2016
Свидетельство о публикации №116030210979
Свидетельство о публикации №116030210979
Рецензии