Чалавек зачым ваюе...

Чалавек зачым ваюе,
Зачым сьлёзы лье ды кроў,
Зноў і зноў жыцьцё марнуе
Прагнай хіжнасьцю сваёй?

Былы стогодак адгрымеў,
На ім шчадроты Сьмерць зьмясіла…
Вось, новы век, як быццам леў,
Паўзе з Дамаску, з Украіны,

Кіпцямі шкрабае, гірчыць,
Засядкі-хованкі ўе,
Рыхтуе скок, рыхтуе чын,
Лагоды новае вайне.
-20.02.16.


Рецензии
Михаил! Усе вершыки вельми добрые, Щыра дзякую.
З цяпынею и павагаю, Гродно- Щучын.

Александр Васильевич Величко   24.04.2016 14:59     Заявить о нарушении
Дзякую за пашану. Але ж Вам за вершы Бацька медалёў зможа даць, як на вочы яму патрапяцца. Я ж у гэтым выпадку - зусім адваротнае атрымаю за ,,Ад сьпякоты мягнуць вусны...,,. Але ж як яно чулася з нізоў народных - гэтак і напісалась.
Дзякую за увагу. Здароў'я і посьпехаў Вам.

Михаил Кортелёв   24.04.2016 16:06   Заявить о нарушении