Брату Анатолю
Белбога стрэнь ці Чарнабога -
Іх праўды, ілжы - не чапай,
Нясі прывід жыцьця былога,
Ідзі праз сьцюжы да цяпла.
Жыві і памятай: ёсьць доля,
Нам непаўторная знаў’я,
У ёй што здарылась з табою -
Усё гэта доля ёсьць твая.
Званы прымай і віраваньні,
Праз асалоды - горыч страт,
Жыцьцё якім быць намагае -
Такім і будзь у ім, мой брат.
-09.02.16.
Свидетельство о публикации №116021701680
Пару вершаў назад: вусны Смягнуць, а астатняе - усё так ...
Карина Нес 17.02.2016 11:04 Заявить о нарушении
Наконт ,,мягнуць,, ,,сьмягнуць,, - мой бацька колькі раз гаварыў,выпрацаваны на
сьпякоце: ,,амяг...,,. Дык, хай яно такім і застанецца. Мабыць гэтым мова беларуская не абразіцца.
Вялікае дзякуй за увагу.
Михаил Кортелёв 23.02.2016 20:14 Заявить о нарушении