Дожджык маладзенькі
Ціха зазвінеў,
І замоўклі птушкі,
Слухаючы спеў.
Працягнуў дождж струны
З Неба да зямлі
І крануўся сумна –
Гукі паплылі.
Імжыць і шкадуе
Ад людзкіх грахах,
Ен зямлю пястуе
І маленькіх птах.
Слухаюць, кімараць
Дрэвы і зямля
І аб сонцы мараць,
Каб узышла ралля.
Ад зямлі да Неба
Дожджык тчэ любоў,
Каб акраец хлеба
Бог паслаў ізноў.
Дожджык маладзенькi
© Copyright: Ткач Елена Викторовна, 2016
Свидетельство о публикации №116021504392
Свидетельство о публикации №116021504392
Рецензии