Ён мяне, я здалася
Не дазволь, не дазволь засмуціцца,
Мітусіцца, хварэць і дурніцца –
Ты! У вочы мае зазірні!..
Кожнадзённае рэж і раскідвай,
Расхрыстаўшы дагола ў вецер
І віхуру гарачае сэрца,
А не тую, што стала агіднай.
Запыні! Глянь у вочы! Запомні!
Расхрыстай! Хай абсекча мне крылы!
Абдымі... Абгарні... Вольнай волі
Упершыню мне нарэшце хапіла...
26.02.2006
Свидетельство о публикации №116011811963