Ты хоць не знiкай!
Не адсылай мяне ў пустыню!
Бо можна жыць адным "чакай"!
Нават калі і след твой згіне!
Я буду верыць і далей,
Што абяцае дзень сустрэчу
І я між ружаў і лілей
Тваю пралеску зноў адамечу!
Заззяе сонейка тады
Ручай зазвоніць салаўёвы
І прылячу я малады
У родны край на ўсё гатовы!
Свидетельство о публикации №116011709550