Забудзь, што была ты шчаслiвай...
Забудзь, што было паміж намі.
Яно, як дакучлівы дождж,
Прайшло, адшумела грамамі.
Забудзь назаўсёды.
Ды ўсё ж...
Насуперак просьбе зласлівай,
Калі надакучыць імгла,
Забудзь, што была ты шчаслівай,
Забудзь і скажы: не была.
Палёгкі чаканае прыйсце —
Павер у падман: так і быць.
Бо гэта адзінае выйсце,
Каб некалі зноў палюбіць.
9 студзеня 2016
Свидетельство о публикации №116010909968