На,
рай,
бяры,
я паўтаруся.
Ты разумееш не мяне.
Я не памру і там дзе, мусіць,
напоўжывое не жыве.
Мне б падпарадкавацца
лёхка,
не прыдумляючы сваё ..... па ўсім тваім,
ты не маё ўжо.
Бо ты жывеш імгненнем «Ё!»
Я б не займеў цяпер ніколькі
сабе і звілін прыдумляць.
Не існуе мяне. Даўно ўжо.
Ты можаш больш мяне змяняць.
Скажы што я ў цябе ўсяліўся.
Ты вечна здольная сабе
павырашаць праблем бяссільных.
Мне больш не хочацца, каб мне.
Земфира - Хочешь?
http://www.youtube.com/watch?v=xpJ_fYyAeYk
На
© Copyright: Владимир Кабердин, 2016
Свидетельство о публикации №116010805362
Свидетельство о публикации №116010805362
Рецензии
Знешне падобны верш на сабачку, які сядзіць, пузаценькага. З павадком.
"Твой сябар блізкі.
Сядзіць - высокі.
А ўстане - нізкі".
(Загадка, Анатоль Клышка)
Ольга Маро 08.01.2016 15:16 • Заявить о нарушении
"Твой сябар блізкі.
Сядзіць - высокі.
А ўстане - нізкі".
(Загадка, Анатоль Клышка)
Ольга Маро 08.01.2016 15:16 • Заявить о нарушении
Ён усяго толькі выдаліў "лі в ай" з верша "НА лі вай".
Усё астатняе лухта.
Владимир Войтюлевич 08.01.2016 17:27 Заявить о нарушении
Усё астатняе лухта.
Владимир Войтюлевич 08.01.2016 17:27 Заявить о нарушении
