Не шукай мяне, калі зіма
Крыламі ўзмахне над Беларуссю.
Я, чаму – не ведаю сама,
Хутка ў першы снег ператваруся.
Восенню таксама не шукай,
Я дажджом загрукаю па даху.
Не тебе прызначана – няхай,
Скокну на страху без кроплі страху.
Не гукай улетку, я расой,
Ранішняй расой траву абмыю.
Нехта першы зазвініць касой –
Слёзна лягуць бадылі прамыя.
Ты знайдзі, знайдзі мяне вясной!
Я, на зайздрасць лепшым краявідам,
Пад пухнатай хвояй, пад сасной
Узыду пралескавым блакітам.
15.12.2015
Пралескавае
© Copyright: Вершы, 2015
Свидетельство о публикации №115121501025
Свидетельство о публикации №115121501025
Рецензии