БО
Мястэчка забытага Богам
Нязбытная зараз раскоша
Бо
Ніколі ня ўведаеш пэўна
Хто цябе там перастрэне
Куды цябе выведзе цень
Бо
Часам і цені знікаюць
А потым, за ценямі, людзі
А раптам ты згубішся сам?
Бо
Знікнуць раптоўна – кайфова
Каб спарадзіць таямніцу
Пра свой недарэчны зыход
Раскоша
Крочыць
Крывымі
Бо
Свидетельство о публикации №115120305568
Дарэчы, я мару, яшчэ не памершы,
ВіктОру свой шаржык даўнішні даслаць, http://www.stihi.ru/2014/03/09/7230
а Сержу натхніцца— і гімн напісаць.)))
Са снежаньскім цяплом,
Лаззаро 11.12.2015 17:54 Заявить о нарушении