На прыканцы лета

(Унучцы Васілісе, народжанай 31.08.2015)

Калі ўжо злічаны дні лета
І восень хмарыцца здаля,
Нам падарункам служыць гэта
Багацце, родзіць што зямля.

Магчыма Боская падзяка
За тое, што ад нас быў плён?
І, бы вучнёўская адзнака,
Найлепшая ад школьных дзён?

Яна і лечыць – гоіць раны,
Як чарадзейны той бальзам,
Што вельмі да жыцця спрыяльны,
Калі яго ты прагнеш сам.

Прайшлі дажынкі. Карняплоды
Да нарыхтоўкі на чарзе.
У нашай матухны прыроды,
Як кола, кожны год ідзе.

Пры тым адны люляю думкі:
Каб майго кола радавод,
Дзеці дзяцей маіх – унукі,
І так далей ад году ў год

Жылі шчасліва, у багацці.
Каб ім ня ведаць гора войн,
А ў іх кватэры, ці то ў хаце
Станоўчы быў жыццёвы плён.

Бадай няма больш асалоды
Чым прадаўжэнне твайго роду…


Рецензии