Подых восенi
Сонейка змарылася
Саграваць зямельку.
Сёння зноў спазнілася
Каб устаць раненька.
Быццам толькі гэтага
Хмары і чакалі,
І яны, як з рэшата,
Дожджык нам паслалі.
Травы сталі жухлыя,
Лісце з дрэў апала,
Птушкі ў вырай рушылі
З гэткае навалы.
Раніцай на лужынах
Крохкі лёд з’явіўся,
Голасам прастуджаным
Лес-бор абудзіўся.
А часінай хуткаю,
Зімка белакрыла,
Коўдраю бялюткаю
Ўсю зямлю пакрыла.
Свидетельство о публикации №115112509260