Я ненавiджу
Ды струмені слёз скрозь смех.
Ненавіджу банальныя неразуменні,
Ды па галовах створаных уцех.
Я ненавіджу хлуслівыя дакоры,
Яны замінаюць у твары глядзець.
Ненавіджу таксама з меха ўборы,
Што прымусілі звяроў струпянець.
Я ненавіджу няспрытнае маўчанне.
Я ненавіджу цішыню ў адказ.
Ды гэта сталае разуменне,
Што нічога не зрабіць за раз.
Я ненавіджу рабства добраахвотна,
Калі кажуць мне "ўсміхніся".
Ненавіджу, калі камусьці нягодна,
Калі камусьці недзе заябіся.
Я ненавіджу, калі ненавідзяць,
Ды за праўду рыхтуюцца забіваць.
Калі дабрыню зусім не ладзяць.
Я ненавіджу, пэўна што, кахаць.
Максім Хацько (25.11.2015)
Свидетельство о публикации №115112503290