Басня Хай бы сон у руку

Пярлоўкай сытая
На сто гадоў
Наперад
Ад пуза накарміў
Бо вырадак...
Жадаю
Ананасаў,
Рабчыкаў,
І наяву,
А не ў ганебных
Снах!
Во, дажылася...
Сніцца ежа...
Ляжыць сабе
Ў лядоўні,
У Белай Вежы.
А Вежа у Драздах,
у печы ужо,
На дзежы...
Ці мо мая там
Галава...
Здалёк не разабраць...
Трэ падыйсці бліжэй...
Як што ...дык і забрать!
Вярнуць
Ізноў яе
Сабе на плечы...
Мо рацыён тады
І мой, і ваш
Палепшыцца


Рецензии