Дакранiся да хворага крыжа,
Што стаiць з пазабытых часiн.
Спарухнеў i стаў выразна нiжай,
Быў ён зроблены з моцных ялiн.
Кожны кленчыў, кранаючы веру,
Нешта выразна тройчы шаптаў
I прашэнне сцяжынкай даверу
На крыжы назаўжды пакiдаў.
Нехта вышыў цвятасты абразiк
І з пяшчотай на бок прычапiў.
Каб сцярог ад вайны i заразы,
Как дзяцей i зямлю збаранiў.
А цяпер ад вады спарухнеўшы,
Ён стаiць на ўскрайку нямым.
Я кранаю яго сцiплым вершам,
Крыж - надзея не толькi жывым.
Сяргей Качанаў-Брандт, 18.11.2015
Дакранiся
© Copyright: Сергей Брандт, 2015
Свидетельство о публикации №115111808447
Свидетельство о публикации №115111808447
Рецензии