У якiх нязведаных прасторах...
Ты згубіўся, мой няпросты шлях?
А здаецца ж, толькі яшчэ ўчора
Быў ты ў гэтых веснавых палях,
У трымценні песні жаўруковай,
У дурмане зёлак лугавых.
Месячык над намі плыў падковай,
І было нам -- сорак на дваіх.
І рука-- ў руцэ, і вочы -- ў вочы,
І над намі -- зорак карагод.
Дзе ж святло той непаўторнай ночы?
Час няўмольны, збаў, прашу, свой ход...
Свидетельство о публикации №115111507410
У якіх нязведаных прасторах
Ты згубіўся, мой няпросты шлях?
А здаецца ж, толькі яшчэ ўчора
Быў ты ў гэтых веснавых палях,
У трымценні песні жаўруковай,
У дурмане зёлак лугавых.
Месячык над намі плыў падковай,
І было нам -- сорак на дваіх.
І рука-- ў руцэ, і вочы -- ў вочы,
І над намі -- зорак карагод.
Дзе ж святло той непаўторнай ночы?
Час няўмольны, збаў, прашу, свой ход...
Где, в каких непройденных просторах
Затерялся непростой мой шлях?
Кажется, лишь только был вчера он
В зорь весенних радужных полях,
В трелях жаворонка песни новой
И в дурмане злаков луговых.
Месяц в небе плыл златой подковой -
Нам же было - сорок на двоих!
И рука - в руке, и очи - в очи...
И над нами - звёздный хоровод.
Где ж ты, свет неповторимой ночи?
Время! Сбавь неумолимый ход!
Вот так, стараясь не нарушить мелодии стиха, перевела на русский... С уважением -
Гладнева Ольга Антоновна 19.12.2015 00:01 Заявить о нарушении
Мария Ючкович 19.12.2015 16:09 Заявить о нарушении
Гладнева Ольга Антоновна 19.12.2015 18:19 Заявить о нарушении