Дзве знiчкi - малахiт вачэй!

Прымі  начы маёй здабытак
І прачытай, ўстаўшы рана,
Ды запішы яго ў сшытак,
Пачуццяў памяць дзе сабрана.

Мо' калі слабаю рукою
Гартацьмем тыя мы старонкі
І ўспамінаць жыццё, якое
Было, як сьмех дзіцячы звонкі!

І ўспомніцца так ясна Шчара,
Тучанскі лес, і лес руцкі,
І вечная каханых мара -
Каб разам быць і праз вякі!

Ўсё пралятае прад вачамі
То цьмяней, то парой, ярчэй
І ў сэрцы ажываюць самі
Дзве знічкі - малахіт вачэй!


Рецензии
Тых знiчак - асалода, смак ўспамiну не ў сшытку - у душы. Пiшы, Станiслаў! Дзеля нас пiшы! З павагай дзядзька Сярожа.

Видок2   22.01.2016 23:58     Заявить о нарушении
Сардэчнае дзякуй, Видок2, за водгук i за пажаданне!
Поспехаў і здароўя Вам! С павагаю, Стась!

Станислав Шастак   24.01.2016 02:28   Заявить о нарушении