А. С. Пушкин. Я помню чудное мгновенье

ЧIав рикIел ала зи, аламат гъидай:
Къаншардиз атанвай вун гьикI зи вилин,      
Хиял хьиз карагна, алатна фидай,
КукIуш хьиз са михьи, саф иервилин.         

Дердери, азабри кьунвайла зи чан,
Ката-калтугдаваз  квахьна умудар,
Яргъалди къведай заз рикIиз чими ван,
Ахварай аквадай кIани акунар...         

Йисар вуч фад фена, гарар акъатна,
ЧукIурна эвелдай авай кьатIунар,         
РикIелай ви мили ванни алатна,
Гьамни а заз кIани чинин акунар.

Залум мичIивиле  сефил дустагъ хьиз,
Йикъар геж акъатна, пара секиндиз,
Сейливал авачиз, илгьам авачиз,
Накъвар, уьмуьр квачиз, кIанивал квачиз.            

Акъатна руьгьда гар, миливал гъидай,
Атана мадни вун къаншардиз вилин,
Хиял хьиз карагна, алатна фидай,
КукIуш хьиз са михьи, саф иервилин

РикI гила секин я, амач азаб, гъам,
Ам патал мад  вири  хтанва чандал,   
Хтанва сейливал, хтанва  илгьам,
Гьам накъвар, гьам уьмуьр, гьамни кIанивал.