С. Есенин. Отговорила роща золотая...

Къизилдин таму зи элкъуьрна фикир,
Вичин верхи тарцин ванцив мили, шад.
Дурнайри лув гузва жез ийир-тийир,      
ЧIугвазмач гьайифар садакайни мад.

Нин гьайиф атурай? Дуьнядиз чун икI 
Мугьман яз, къвез-физва, мад жуван кIвал таз.
Хиялиз амукьда тек канабдин ник,
Вили вирен винел чIехи варз алаз.

Зун тек акъвазнава дуьзенда кьецIил,
Дурнаяр тухузва гарари яргъаз,   
Шад жегьил чIаварив ацIанва зи кьил,   
Амма гьайиф гузвач фейибуру заз.

Гьайиф туш заз йисар, нагьакь пуч авур,
Гьайиф туш руьгьдавай мулдин навар заз,               
Багъда чIухлумпIдин цIай куз ава гьикI гур,
Амма алакьзавач чим гуз гьич садаз.

Кудач гьич чIухлумпIдин куларин къенер,
Я хъипи хьуналди квахьдач векь–валар,
Тарци алуддатIа гьикI вичин пешер,
Зани гьакI вегьизва перишан гафар.

Ва шуткуз вахтуни гар хьиз са хаму,
АвуртIа абрукай кIватI хийир квачир,
ИкI лагь жузур касдиз… къизилдин таму
Ширин са мецивди элкъуьрна фикир.