У мяне дачка –
Нібы кветачка,
Ясна зорачка
У мяне дачка.
Ад яе вачэй
Сонейка ярчэй
I жыццё лягчэй
Ад яе вачэй.
Цеплыня яе
Сілы надае,
Смутак растае
Ад цяпла яе.
Ад ружовых шчок –
Сэрца ў камячок,
Я ўпадаю ў шок
Ад пунсовых шчок.
Каб жыццё прайсці
І сябе знайсці,
Ты, дачка, расці
У сумленнасці.
На тваім шляху
Не бываць граху.
Будзь мацней крыху
На сваім шляху.
У маёй дачкi
Рукi-лодачкi,
Рухi плотачкi
У маёй дачкi.
Мне не хопіць слоў
Паўтарыць ізноў
Пра сваю любоў –
Не хапае слоў.
30.10.2015
Дачцэ
© Copyright: Махнач Сергей Юрьевсын, 2015
Свидетельство о публикации №115110209311
Свидетельство о публикации №115110209311
Рецензии
Сергей, с какой любовью написано!А девочка- замечательная, светлая, как солнышко.С уважением Ирина.
Ирина Михайловна Рязанцева 02.11.2015 20:32 • Заявить о нарушении
Ирина Михайловна Рязанцева 02.11.2015 20:32 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.