скучаю по
Толькі снегу няма.
І ніхто яго зранку не просіць.
Зноў сняжынкі прыходзяць —
і сыпле зіма
Прывітанне на вечную восень.
Так турбуюць каханых маўкліва ўначы.
Мы з табой, як самотныя птушкі.
Зразумела, аб горкім маўчы не маўчы —
Ўсё адно: пачуццё папялушкі —
Невычэрпная прыкрасць. І з болем, на жаль,
Сустракаюць нас тыя ж пероны…
Клён самотны і змоклы ля шыбы дрыжаў,
І збівалася сэрца да скону
Жоўтых дзён…
Свидетельство о публикации №115110211427
Анастасия Котюргина 12.11.2015 21:58 Заявить о нарушении