Мастацтва вечнае
I усе мы, у гэнай жызнi мастакi,
Iдзем, шукаем толькi лепшае,
У цемных колерах зямлi.
I не павiнны мы сумляцца,
За нашы розума рысы,
Ведзь i увясну, мiж смецця,
Мы зауважаем кропелькi расы.
I кожны врач i кожны бондар,
З'яуляецца па свойму мастаком,
I дан усiм быу божы дар
Таму павiнны мы зауседы захапляцца мастацтвом.
Свидетельство о публикации №115102210033