( К 80 летию писателя и поэта)
На палетках ЗАМОШША
Рос гусляр і пявун,
Для сяброў ён адкрыты,
Ад Хрыста – гаварун!
Аб радзімым куточку
Свае вершы складаў,
За Любань у грыбочкi
На спатканне ён зваў.
Фанабэрыцца мала –
Працы плённай зашмат –
Ён пісаў пра салдатаў
І прыгожых дзяўчат!
І пісаў пра каханне,
І пра родны свой кут…
Ці добра жывём мы?
Ці добра нам тут?
І куды б ён не ездзіў,
Ды і дзе б не бываў,
Але любай Радзімы —
Не забываў!
Бог пачуў, хто так плакаў,
Па Радзіме сваёй,
Найвышэйшай адзнакай
Узнагародзіў яго!
Я схілюся ў паклоне
Прад табою зямляк
І жадаю здароўя
Моцы, шчасця, дабра!.
25.10.2015 года г.Витебск
АВТОР: НЕСАН Л.А.
Владимиру Павлову
© Copyright: Людмила Несан 3, 2015
Свидетельство о публикации №115102001537
Свидетельство о публикации №115102001537
Рецензии