На руках цябе буду насіць
І кахаць, як кахаюць паэты.
Ты ў мяне ўсё што хочаш прасі -
Я ж праменнем любові сагрэты.
Хочаш, буду мужчынам тваім,
Хочаш, буду каханкам і мужам,
Каб каханне адно на дваіх
Расквітнела ў душы белай ружай.
Ты не бойся, краніся яе,
Ружа голкамі рукі не сколе -
З ёй душа аб каханні пяе,
Ахінае пачуцці спакоем.
Ты - мая, а я твой назаўжды.
Нам цвісці той усмешкай любові,
Ад якой зацвітаюць сады,
Каб было ў сэрцах радасці болей.
Каханай
© Copyright: Валерий Познякевич, 2015
Свидетельство о публикации №115100605494
Свидетельство о публикации №115100605494
Рецензии