Цудо на быць падалей ад людзей...

Цудоўна быць падалей ад людзей...
Сярод Вяршыняў казачных згубіцца,
Не чуць Навінаў і не ведаць пра Падзеі,
Што, пэўна, дзесьці мусілі адбыцца...

Прыемна дыхаць Вільгаццю Туманаў
І ўсміхацца невядомай Вышыні,
Забыцца пра Турботы і Падманы
Ды Гарадоў халодныя Агні...

Пакіньце дзесьці ўнізе Ўспаміны!
Наперад крочце, сціснуўшы ўсю Волю!
Ды насалоджвайцеся кожнаю Хвілінай,
Не дбаючы пра Шчасце і пра Долю!

Хутчэй збягайце ад абрыдлай Мітусні,
Жывіце, смейцеся, крычыце! І паверце:
Вас не сагрэюць Гарадоў Агні
Так добра, як Агеньчык Вашых Сэрцаў!


Рецензии
Цудоўны рамантычны верш!

Георгий Чёрный   26.08.2019 14:15     Заявить о нарушении