Людское мора б'е густой вадой
Ды разлятаецца мільёнамі трызненняў.
Не дачакаўшыся вясёлкавых імгненняў,
Зноў пагаджаецца ісці з бядой,
Бы апантаны мараю адной.
Гуллівым шэптам песціць небяспека
І валадарыць у бязмежжы сноў.
Скрозь праліваецца нявер'я кроў.
Апусціцца ў бязладдзе Бога стэка,
Руйнуючы пагарду чалавека!
04.09.2015.
Автор стиха: Марина Михалюк
Название стиха: Людское мора
Стихи автора: http://holypoem.com/marina_mikhalyuk
Людское мора
© Copyright: Марина Михалюк, 2015
Свидетельство о публикации №115092904073
Свидетельство о публикации №115092904073
Рецензии