Павай важкай плыве восень,
Круціць-верціць падалом,
Запрасіць бы яе госьцей,
Пасядзець каб за сталом.
Падзівіцца маладзіцай,
Падгарнуцца да бакоў,
Пажаліцца доляй дзікай,
Гэтай доляй ніякой.
Пашаптаць ёй штось такое,
Каб суседзям не чуваць,
Каб яе шчокам ружовым
Цяжка жар было трываць.
Плыве восень важкай павай,
Круціць-верціць падалом,
Без турбот маіх жаданьняў,
Без клапот маіх сталоў.
-25.09.15.
Павай важкай плыве восень...
© Copyright: Михаил Кортелёв, 2015
Свидетельство о публикации №115092701128
Свидетельство о публикации №115092701128
Рецензии