Ты нават не ведаеш,
Як я ў цябе закаханы.
Ты нават не чуеш,
Як грае на струнах душа.
Каханне такое
Ніколі не будзе заганай --
Яно вырываецца з сэрца,
Бы куля з ружжа.
Яно ахінае спакоем
Надзеі і мары.
Яно заворажвае думкі
Сваім хараством.
Каханне, бы лекі,
Старыя залечвае раны:
Для двух закаханых
Нябёс адкрывае прастор.
Ты хочаш узняцца,
І птушкай імчаць да аблокаў.
Ты хочаш убачыць
Таемную сутнасць жыцця?
Калі расцвітае душа --
Свет квітнее навокал.
І ты ціха крочыш па ім,
Бы да маці дзіця.
Н...
© Copyright: Валерий Познякевич, 2015
Свидетельство о публикации №115092203413
Свидетельство о публикации №115092203413
Рецензии