І зноў гучыць паланэз,
Радзіму падымаючы з ног!
Хто прадвясціў ёй хуткі канец?
Дзе страцілася яе велічная моц?
І зноў гучыць паланэз,
Мелодыя скрозь стагоддзі іграе...
Колькі ён перажыў пакаленняў,
Сумуючы па страчанай Радзіме...
Зноў гучыць сумны паланэз,
У новай здабытай потам Радзіме!
О, Божа малю на каленях цябе,
Каб і мы не страцілі яе!
І гукі чароўнага паланэзу,
Што напісаў Клеафас Агінскі,
Даносіць скрозь стагоддзі сум,
Мелагучную песню Радзімы!
Паланэз
© Copyright: Мешек Могила, 2015
Свидетельство о публикации №115091906205
Свидетельство о публикации №115091906205
Рецензии
вот
и такое хорошее название "Паланэз"
Клеафас Агінск "Развiтанне з Радзiмай" дали длинной руке Беларуси - Белорусской реактивной системе залпового огня «Полонез»
почему по-польску
почему не "НЁМАН" - я вас спрашиваю
Ида Рапайкова 19.09.2015 17:06 • Заявить о нарушении
и такое хорошее название "Паланэз"
Клеафас Агінск "Развiтанне з Радзiмай" дали длинной руке Беларуси - Белорусской реактивной системе залпового огня «Полонез»
почему по-польску
почему не "НЁМАН" - я вас спрашиваю
Ида Рапайкова 19.09.2015 17:06 • Заявить о нарушении
Справы палітыкі так мала кранаюць паэзію, ці магу я ганарыцца гэтай рэактыўнай сістэмай залповага агню, калі Міхал Клеафас Агінскі заставіў найлепшую спадчыну, музычную спадчыну для многіх пакаленняў!
Мешек Могила 19.09.2015 17:11 Заявить о нарушении
Мешек Могила 19.09.2015 17:11 Заявить о нарушении
не кранаюць???????????? ДАЁШЬ НОРМАНДИЮ-НЕМАН!
к тексту "Герой" о гибели самолета-дозаправщика у границ генералитета Пакистана
Злосна сказаў: «Уставай, пяхота!
Мы не на пляжы, а на вайне».
І лёг на змяіныя скруткі дроту.
І дзвесце салдацкіх запыленых ботаў
Прайшлі па яго спіне.
Не ён, а другія ішлі ў атаку,
Гранаты кідалі ў бліндажы,
Калолі фрыцаў, палілі танкі
І сцяг перамогі ўзнімалі ранкам
На заваёваным рубяжы.
А ён свае косці з іржавых калючак
Сваімі рукамі без стогну аддзёр,
Зваліўся на травы, і стала балюча
І травам, і росам, і ветрам гаючым,
Што прыляцелі з валдайскіх азёр. (Пимен Панченко)
Сердито сказал: «Вставай, пехота!
Мы не на пляже, а на войне ».
И лег на змеиные скрутки из дротов.
И двести солдатских запыленных ботов
Прошли по его спине.
Не он, а другие шли в атаку,
Гранаты бросали в чужие крыжи,
Кололи фрицев, смолили их танки
И алый стяг средь полей из ржи
Бился крылом о возвращённые рубежи.
А он свои кости с ржавых колючек
Своими руками без стенания содрал,
Упал на травы, и стал пахучим
Росистым стеблем травы дурман.
Ветер Валдая лечил ему горечь ран…
© Copyright: 2013
Свидетельство о публикации №113062805775
Ида Рапайкова 19.09.2015 17:14 Заявить о нарушении
к тексту "Герой" о гибели самолета-дозаправщика у границ генералитета Пакистана
Злосна сказаў: «Уставай, пяхота!
Мы не на пляжы, а на вайне».
І лёг на змяіныя скруткі дроту.
І дзвесце салдацкіх запыленых ботаў
Прайшлі па яго спіне.
Не ён, а другія ішлі ў атаку,
Гранаты кідалі ў бліндажы,
Калолі фрыцаў, палілі танкі
І сцяг перамогі ўзнімалі ранкам
На заваёваным рубяжы.
А ён свае косці з іржавых калючак
Сваімі рукамі без стогну аддзёр,
Зваліўся на травы, і стала балюча
І травам, і росам, і ветрам гаючым,
Што прыляцелі з валдайскіх азёр. (Пимен Панченко)
Сердито сказал: «Вставай, пехота!
Мы не на пляже, а на войне ».
И лег на змеиные скрутки из дротов.
И двести солдатских запыленных ботов
Прошли по его спине.
Не он, а другие шли в атаку,
Гранаты бросали в чужие крыжи,
Кололи фрицев, смолили их танки
И алый стяг средь полей из ржи
Бился крылом о возвращённые рубежи.
А он свои кости с ржавых колючек
Своими руками без стенания содрал,
Упал на травы, и стал пахучим
Росистым стеблем травы дурман.
Ветер Валдая лечил ему горечь ран…
© Copyright: 2013
Свидетельство о публикации №113062805775
Ида Рапайкова 19.09.2015 17:14 Заявить о нарушении