Не трэба нам складываць крылы

Ў  нябесным  абшары  дзве  птушкі
ў  паветраны  палі струмень
Адну  ад  спалоху  скруціла
Другая  заціхла  як  цень
              Спалохану  птушку  струмені
              Схапілі  ў  горы  няслі
              Аб  камені  стукнулі  птаху
              Дашчэнту  яе  разнеслі
Кружыліся  пёры  ў  паветры
Як  знак той  бязволля  ўсім
Бо  пёры,  без  птушкі,  як  цела
Без  розуму  мёртва  зусім
              Заціхшая  прушка  не  пала
              Расправіла  крылы  свае
              Насілася  ў  гэтых  струменях
              Змагаліся  сілы  яе
Калі  далягляд  засвяціўся
І ззаду  астаўся  струмень
Ўпэўненасць,  сіла  нашлася
Была  перамога  ў  той  дзень
              Ў  хвіліны,  як  прыдуць  іспыты
              Пачнуць  цябе  моцна  сдушать
              Не  трэба  нам  складаць  крылы
              Не  трэба  свой  лёс  праклінаць 


Насустрач  ляці  завірухе
Яна  разаб'ецца  аб  вас
І  пёрамі  слабых  струменяў
Танцуй  з завірухаю  вальс