Мой родны кут, як ты мне мiлы!..
Вучыць цябе не маю сiлы!
Не раз, вучыў цябе я,
Жыццё сваё аддаў я.
К табе я блiзка не падхожу
I там нiразу не захожу.
Ох, як бы я хацеў спачатку
У кампьютар пагуляць i спатку.
Прайцi ящэ раз гульні тыя,
Што гуляюць хлопцы маладыя,-
I к кнiге не хацеў б вярнуцца.
Вясна, вясна! Пашлi гуляць!
Паветранага змея запускаць,
Прыход твой радасны спаткаю,-
У футбол з сябрами я гуляю.
Назад да кнiгi не вярнуся,
Што завалялася з зiмы.
Не раз я мiма прабягаў,
З сябрамі ў футбол гуляў,
Ды і зноў у кампьютар я гуляў -
Нi хто з яго мяне не снiмя,
Ужо забыў сваё я iмя,
Куды iдцi, i дзе жыву я.
Хто скажа?
Хто пакажа?
Не вернешся, як хваля тая,
Ка мне, ты кнiга дарагая!..
Мой родны кут, як ты мне милы - Якуб Колас
© Copyright: Владислав Статкевич, 2015
Свидетельство о публикации №115081300885
Свидетельство о публикации №115081300885
Рецензии