Кастрычнік засыпаў лістотай
Паркі, дарогі, двары.
І лесам прайшоўся з ахвотай,
Яго распрануў без пары.
Паслухаў мелодыю ветру,
Не тая яна зусім.
Халодным дыхнуў паветрам-
І стала няўтульна ўсім.
Ужо і надвор`е псуецца,
Цярушыць дождж зацяжны.
Злуецца кастрычнік, злуецца,
Часам нервуе ажны.
Па-свойму наводзіць парадак,
Кожны праверыць куток.
А потым яшчэ ў дадатак
Закрые зямлю на замок.
Ён ходзіць, злуецца, нервуе,
Усё яму, усё не так.
Даўно на зямлі ўжо пануе
Злой восені яўны знак.
Кастрычнiк
© Copyright: Лариса Гапеева, 2015
Свидетельство о публикации №115080707173
Свидетельство о публикации №115080707173
Рецензии