Цішыня на зямлі...
І ў восеньскай шыры
Паплылі жураўлі
З крыкам сумным у вырай.
Дробны дожджык імжаў
І хаваўся ў лужы.
А з палёў завітаў
Вецер рэзкі і дужы.
З дрэваў ён пазрываў
Залатыя хусцінкі.
Потым узяў раскідаў
Па зямлі павуцінкі.
Холад сціснуў прастор
У сцюдзёных абдымках.
Сум рабінавых зор
Дагараў на галінках.
Сціхлі птушкі ў бары,
Восень ціха ступала.
Усе дарогі,двары
Лісцем зноў замятала.
Спяць палі і лугі
З цішынёю ў згодзе.
Смутак ціхі,глухі
Адчуваўся ў прыродзе.
Восень
© Copyright: Лариса Гапеева, 2015
Свидетельство о публикации №115080402112
Свидетельство о публикации №115080402112
Рецензии
Понравилось стихо, но особенно эти 4 строчки:
Сціхлі птушкі ў бары,
Восень ціха ступала.
Усе дарогі,двары
Лісцем зноў замятала.
Осеннее дождливое и прощальное настроение хорошо передали, Лариса!
Вероника Ромашкина 25.04.2018 19:12 • Заявить о нарушении
Сціхлі птушкі ў бары,
Восень ціха ступала.
Усе дарогі,двары
Лісцем зноў замятала.
Осеннее дождливое и прощальное настроение хорошо передали, Лариса!
Вероника Ромашкина 25.04.2018 19:12 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.