Пралескi
Магчыма, гэта нейкі цуд,
Вясна рассыпала пралескі
І так аставіла іх тут.
Захутаныя цішынёю,
Сярод туманнай сівізны
Яны здзіўлялі ўсіх красою
У чаканні сонечнай вясны.
А сонца ў росах разлілося,
Калі пралескі расцвілі.
І прыгажэй, яму здалося,
Няма нічога на зямлі.
Такія мілыя, жывыя,
Такія слаўныя былі.
Бы з нейкай казкі, незямныя,
Заблытаць чарамі змаглі.
Спіць смачна раніца...Узлескі
Яшчэ, здаецца, бачаць сны.
Не спяць цудоўныя пралескі
У чаканні сонечнай вясны.
Свидетельство о публикации №115073101835
Самые первые, самые смелые детки весны...
Приятно читать о таких чудесных, изумительных цветах... :))
Вероника Ромашкина 25.04.2018 22:06 Заявить о нарушении
Спасибо,что читаете!Мне очень приятно!
На все Ваши произведения я уже написала рецензии!
Буду ждать Ваших новых творений!
Творческих успехов Вам и счастливых жизненных дорог!
До встречи!
Лариса Гапеева 26.04.2018 10:00 Заявить о нарушении