Ганарыстая варона

Раз  падумала  варона
Ганарыстая  хвальбона
Што  чагосці  ёй  бракуя
Ажно   з  гора   марыкуя
              Ёй   казалася  што  мала
              Як  усе  жыць не  жадала 
               Усе  пташкі  тут як  пташкі
              Хай  жывуць  як  лёс  не цяжкі
Ім  нічога  шмат  не трэба
Кажда  мае  кусок  хлеба
Хтосці  рад  жыць у балоце
Гняздо  ўе  своё  ў чароце               
               Хтосці  ловіць  і  есць рыбу
               Хтосці  носіць  у  сялібу
              Як  напрыклад  бусел  жабы
               Каб  буслёнак   быўбы  рады 
Жывуць  плюхаюцца   качкі
І гусыні  іх  сваячкі
А варона  быць  арліцай
Хоча  бліснуць    бліскавіцай
               Хоча  каб  усё  стварэння
               Замярло тут ад  здзіўлення
               Так  варона  славы  прагне
               Хай  яны жывуць у багне
І  варона  гоп  із  шула
Моцна  крыллямі  ўзмахнула
Ёй  казалася  высока
Не  ўбачыць  нават  вака
              Толькі  хто  ў гару  не  гляне
              На  вароніна  лятанне
              Бачыць  што  гэта  варона
              Не  па  ёй  гэта карона
Яна толькі  не  шманае
Нову  справу  выбірае
Паплыву  вазьму  як  лебедзь
Хай  іх  завісць  зацярэбіць
              На  адгон  дбае к  затону
              Дасягнуць  ёй  трэба  трону
              Пастаяла над  вадою
              І  туды  бух  галавою
Уся  вымакла  бядачка
Бо  варона  вам не качка
Чуць  чуць чуць не  затанула
Лець на бераг  дацягнула
              Сіл  няма  ўзляцець  на  шула
              Крылом   мокрым  не  ўзмахнула
              І  пакрочыла  на  летнік
              На  знаёмы  родны сметнік