Ганарыся маім паламаным сэрцам, што ты зламаў.
Невядомым болем маім ганарыся, які мне даў.
Ганарыся ноччу маёй - пазбавіў яе чарнаты.
Пакорай перад цягай, але не мной, ганарыся ты.
Не поўнаю чарай дзявочых нясцерпных пакут і слёз,
якой ты б мог пахваліцца, гэтакі хмельны, як Хрыстос,
калі раскрыеш вабныя мукай абдымкі, як ўмееш.
Я пазбаўлю цябе распяцця! Глядзі - тады паверыш!
Эмiлi Дзiкiнсан
© Copyright: Аляксандра Фагот, 2015
Свидетельство о публикации №115072207861
Свидетельство о публикации №115072207861
Рецензии