Л сьл вае гнецца годай...

Лісьлівае гнецца ўгодай,
Кладзецца масьляным бліном,
Нутро чалавечай істоты
Каб захапіць у палон.

Здарыцца: яго сустракаю,
Й прыкра так робіцца мне,
Быццам сабачая зграя
Імкнецца грызьць лыткі мае.

Лісьлівае крыецца словам,
Яму бляска, лёска найдзе,
Ды толькі не кажа нікому
Куды сваю сьцежку вядзе.
-22.04.15.


Рецензии