Адзiнокае

Ляжу. Абнімаю ў адчаі
Сяброўку-падушку да рана
Я сэрца хачу прызвычаіць
Каб стала яму каханай.

А дзесь на падушцы белі
Шаўковы рассыпаўшы волас
Сунічныя вусны сасьпелі,               
Сьпіць поўны пяшчоты голас

Чаму ўсё так далёка               
Багамі параскідана?               
Мігае ў інеце вока               
Мо мары, а мо' каханай.


Рецензии