Адзiнокае
Сяброўку-падушку да рана
Я сэрца хачу прызвычаіць
Каб стала яму каханай.
А дзесь на падушцы белі
Шаўковы рассыпаўшы волас
Сунічныя вусны сасьпелі,
Сьпіць поўны пяшчоты голас
Чаму ўсё так далёка
Багамі параскідана?
Мігае ў інеце вока
Мо мары, а мо' каханай.
Свидетельство о публикации №115071800893