Прадаўжэнне: "Цурчыць мой час, як воды рэк"
(http://www.stihi.ru/2015/07/14/9635)
Той вопыт, што сабраў я сам,
не вінен я вярнуць нікому,
але вярнуўшыся дадому,
яго я падару сябрам!
Бо дараваць каму папала
Не гэткі ўжо й вялікі плён
І стрэс дае тут толку мала
Пры лоўлі блох патребен ён.
Я спраўна грыз граніт навукі
І не баюся вараж'я
Бо ворагу не дамся ў рукі
На тое есць сябры, сям'я!
Адказ сябру
© Copyright: Станислав Шастак, 2015
Свидетельство о публикации №115071605401
Свидетельство о публикации №115071605401
Рецензии