Jzef Rapacki

   
Rapacki J;zef (1871–1929), malarz, litograf. Ur. 19 III w Warszawie, by; synem Wincentego (zob.) i J;zefiny z Hoffman;w, bratem Wincentego (zob.), Honoraty Leszczy;skiej (zob.).
      J;zef Rapacki pochodzi; z warszawskiej rodziny aktorskiej; by; synem Wincentego Rapackiego i J;zefiny z domu Hoffman, bratem Honoraty Leszczy;skiej i Wincentego Rapackiego. W 1885 roku, w wieku 14 lat rozpocz;; nauk; w klasie rysunkowej Wojciecha Gersona w Warszawie, gdzie zwr;cono uwag; na jego talent w zakresie malarstwa pejza;owego. Po uko;czeniu dwuletniego kursu u Gersona w 1887 r. przyst;pi; do studi;w malarskich w krakowskiej Szkole Sztuk Pi;knych, gdzie studiowa; przez kilkana;cie miesi;cy pod kierunkiem takich artyst;w jak: Izydor Jab;o;ski, Florian Cynk oraz Feliks Szynalewski. W 1888 r. opu;ci; uczelni; krakowsk; i powr;ci; do Warszawy, gdzie podj;; po raz drugi nauk; u Gersona.

Okres krakowski w tw;rczo;ci J;zefa Rapackiego charakteryzuje si; silnym wp;ywem pleneryzmu, czyli tendencji do malowania widok;w z natury na wolnym powietrzu oraz przyj;ciem nowoczesnych postulat;w artystycznych Stanis;awa Witkiewicza. W tym czasie J;zef Rapacki tworzy; przede wszystkim technik; olejn; na p;;tnie, dominuj;cymi tematami jego prac by;y w;wczas weduty, pejza;e oraz sceny rodzajowe. Druga praktyka u Wojciecha Gersona trwa;a niespe;na rok, gdy; ju; w 1889 r. Rapacki wyjecha; do Monachium. W monachijskiej Szkole Sztuk Pi;knych Rapacki sp;dzi; oko;o dw;ch lat pod okiem Conrada Fehra, jednak nie wiadomo zbyt wiele na temat tego okresu ;ycia Rapackiego. Podczas pobytu w Monachium Rapacki przyswoi; sobie pewne elementy stylu szko;y monachijskiej. . .