Шли по дороге странники ночью,
По незнакомой тёмной дороге.
К небу в молитве взывали очи,
Шли наугад, надеясь на Бога.
Путникам этим страх был неведом,
Чистые сердцем, поступью твёрдой
За невечерним шагали светом,
Веря, Господь им будет подмогой.
Тучи ушли, луну обогнавши,
Свет от луны затопил округу.
Повеселели странники наши,
Путь свой продолжили друг за другом.
Шли они, шли и вдруг на дороге
Видят: покойник! Похолодели,
Ужас сковал их, застыли ноги,
Дальше вперёд идти не посмели.
В душах их нынче - страх и страданье,
А на устах - только стенания.
Шота Чантладзе - Шли по дороге
© Copyright: Ирина Санадзе, 2015
Свидетельство о публикации №115071100382
Свидетельство о публикации №115071100382
Рецензии
***
ღამით ვილოდენ გზაზე მგზავრები,
გზა იყო ბნელი და იდუმალი,
და ლოცვას მგზვრნი ცად აგზავნიდნენ,
და მიდიოდნენ გზაზე გემანით.
გულში არ ჰქონდათ არაფრის შიში,
სულში სიწმინდე ედგათ მარადი
და მიდიოდნენ მედგარი ბიჯით,
იცოდნენ ღმერთი დაუფარავდათ.
ღრუბლებმა მთვარე გადაიარეს,
მთვარემ მოფინა არეს ნათელი
და გაუხარდათ ადამიანებს,
გზა ეიოლათ ეხლა სათელად.
მაგრამ უეცრად გზაზე იხილეს
ადამიანი მიცვალებული,
მგზავრებმა უკან გზას გამოხედეს,
უკან გაბრუნდნენ შეძრწუნებელნი.
მათ გულში ჩადგა დარდი და შიში,
ბაგიდან ადგა მოთქმა და ვიში.
Ирина Санадзе 11.07.2015 00:54 • Заявить о нарушении
ღამით ვილოდენ გზაზე მგზავრები,
გზა იყო ბნელი და იდუმალი,
და ლოცვას მგზვრნი ცად აგზავნიდნენ,
და მიდიოდნენ გზაზე გემანით.
გულში არ ჰქონდათ არაფრის შიში,
სულში სიწმინდე ედგათ მარადი
და მიდიოდნენ მედგარი ბიჯით,
იცოდნენ ღმერთი დაუფარავდათ.
ღრუბლებმა მთვარე გადაიარეს,
მთვარემ მოფინა არეს ნათელი
და გაუხარდათ ადამიანებს,
გზა ეიოლათ ეხლა სათელად.
მაგრამ უეცრად გზაზე იხილეს
ადამიანი მიცვალებული,
მგზავრებმა უკან გზას გამოხედეს,
უკან გაბრუნდნენ შეძრწუნებელნი.
მათ გულში ჩადგა დარდი და შიში,
ბაგიდან ადგა მოთქმა და ვიში.
Ирина Санадзе 11.07.2015 00:54 • Заявить о нарушении